چگونه افکار و تخیلات شهوانی را از خود دور کنیم؟
افکار انسان ها مانند اتومبیلی است، که اگر کنترل نشود ممکن است به هر طرف برود، اما یک راننده ماهر می تواند آن را در یک مسیر صحیح به حرکت در آورده و به سر منزل مقصود برساند. برای کنترل و هدایت افکار سعی و تلاش زیادی لازم است تا دچار وسوسه های شیطانی نشود. اگر انسان اثرات و عواقب افکار ناپسند را در نظر داشته باشد سعی خواهد کرد فکر خود را در مسیر صحیح هدایت کند.
بعضی از راه های کنترل غرایز جنسی و افکار شیطانی و شهوانی عبارتند از:
1. خرد ورزی: یکی از راه های مهار احساسات و افکار ناپسند و متعادل ساختن غریزه جنسی استفاده از نیروی خرد وعقل است؛ حضرت امام علی(ع) می فرماید:« به درستی که از برای دلها اندیشه ها و خواهش های بدی باشد و عقل ها منع می کند از آنها ». بنابراین، عقل نگهبان خیر خواهی است که مانع طغیان غرایز می شود؛ کسی که عقل را راهنمای خود قرار دهد، لذت آنی و لحظه ای را بر لذت دائمی ترجیح نمی دهد و با در نظر گرفتن مفاسد و نتایج شهوت رانی و بی بند وباری، از پیروی بی قید و شرط تمایلات و افکارنفسانی و شیطانی پرهیز می کند. البته عقل ضعیف و ناتوان هرگز قادر به مهار احساسات تند و سرکش دوران جوانی نیست، بلکه باید عقل را نورانی کرد و آن فقط با انجام اعمال نیک و با توکل به خدای تعالی و توسل به امامان معصوم (ع) میسر است؛ حضرت امام علی (ع) فرمودند: « ذکر و نام ما اهلبیت موجب شفای بیماری روحی، روانی و جسمی خواهد شد ».
2. خدا محوری : به طور طبیعی در هنگام بلوغ و فشار غریزه جنسی عقل به تنهایی قادر به کنترل شهوت نیست؛ در این شرایط به سلاحی برنده تر نیاز است و آن تقوی و عشق به خدا ودر یک کلمه خدا محوری است. با رعایت تقوی نه تنها انسان از محیط گناه آلود و شهوت انگیز دوری می کند، بلکه برای او چنان حالتی ایجاد می شود که حتی با ورود به ورطه گناه می تواند خود را حفظ کند.
قرآن مجید می فرماید:« پرهیزگاران هنگامى که گرفتار وسوسههاى شیطانى که پیرامون وجود آنها در گردش است مىشوند به یاد خدا مىافتند و بینا مىگردند ».پس، اگر کسی توجّه کند که خدا کارش را مىبیند و حرفش را مىشنود، همین توجّه به حضور خداوند، سبب ترک گناه مىشود. چنان که امام صادق (ع)درباره این آیه فرمود: «وسوسه گناه به سراغ بنده مىآید، او به یاد خداوند مىافتد، متذکّر شده و انجام نمىدهد».
مثلاً حضرت یوسف (ع) با استفاده از قدرت معنوی وتقوا خود را از آلوده شدن به گناه حفظ کرد. خدای متعال به وسیله مقررات دینی، پسران و دختران را در حیطه شرع محدود می کند و از طغیان غریزه باز می دارد که مهم ترین آنها ارتباط خلق وخالق یعنی نماز و روزه است؛ قرآن کریم نماز را یک عامل بازدارنده از گناه می داند آنجا که می فرماید :«نماز آدمی را از کارهای زشت باز می دارد».
طبیعت نماز از آنجا که انسان را به یاد نیرومندترین عامل بازدارنده یعنى اعتقاد به مبدء و معاد مىاندازد، داراى اثر بازدارندگى از فحشاء و منکر است. تمام اجزاء نماز موجى از معنویت در وجود او ایجاد مىکند، موجى که سدّ نیرومندى در برابر گناه محسوب مىشود. منتها هر نمازى به همان اندازه که از شرایط کمال و روح عبادت برخوردار است نهى از فحشاء و منکر مىکند، گاه نهى کلى و جامع و گاه نهى جزئى و محدود. ممکن نیست کسى نماز بخواند و هیچ گونه اثرى در او نبخشد هر چند نمازش صورى باشد هر چند آلوده گناه باشد، البته این گونه نماز تأثیرش کم است، این گونه افراد اگر همان نماز را نمىخواندند از این هم آلوده تر بودند.