شور و شعور در عزاداری حضرت اباعبدالله الحسـین

مادرموردعزاداریوشیوهوحاشیههاییکهدراینموردوجودداردمیخواهیمصحبتکنیم . ابتدامعنیشوروشعورراباهمبررسیودراینموردبحثراادامهمیدهیم .

شوربهمعنایغوغاوفریادوآشوباستومعنیدورآنمیتواندبراشتیاقوشعفوامیددلالتکند . شورواشتیاقباعثتداوموثبات،توسعهوپیشرفتدرهرامریمیباشد . امااگربهافراطکشیدهشودمانندسرعتاتومبیلعملمیکندکهممکناستباعثواژگونیاتومبیلشود،  شورمیبایستکنترلشوددرستمانندسرعتاتومبیل . شورمیبایستدرمسیرخودوبهاندازه،نهکمنهزیاد،بهکارگیریشودولذابااینتعاریفوتوصیفهابهمعنایشعورنزدیکمیشویم . یعنیشورمیبایستتوسطشعورکنترلشود . شعوربهمعنایفهمومعرفتیاشناختاست . اگرشعوروجودنداشتهباشدویاکمباشدشوربهافراطکشیدهشدهوباعثواژگونیمیگردد . مادرموردعزاداریحضرتسیدالشهدا (ع)  صحبتمیکنیم . عزاداریحضرتسیدالشهدا ( ع ) درقالبافرادیکهدورهمجمعمیشوندوبهعبارتیهیئتعزاداریتشکیلمیدهند . هیئتدرواقعهماناتومبیلیاست  کهوسیلهرسیدنبههدفمانیعنیسعادتدنیویواخرویاست . بیشکپیمودنهرمسیرنیازمندوسیلهاستتامارازودتربههدفمانبرساند . طبیعیاستکهبههراندازهاینوسیله ( اتومبیل ) ایمنترباشدوسرعتبیشتریداشتهباشدومارازودتربههدفمانمیرساند . سریعوسالم . هیئتعزاداریبهعنوانوسیلهایبرایرسیدنبههدفمستلزمشعوروشورمیباشدیعنیدرحقیقتشعورامنیتوایمنیاینوسیلهاستوشوربهعنوانیکمحرککهسرعتاینوسیلهراتامین میکند . شعوریعنیمعرفتوشناخت . بدینمعناکهبدانیمامامحسین (ع ) برایچههدفیوباچهنیتیخودوفرزندانواهلبیتویارانخودرابهکربلابردند . درحالیکهمیدانستندهمهآنهاکشتهواسیرخواهندشد . معرفتوشعوریعنیهدفازقیامامامحسین ( ع ) رابدانیم . بدانیمکهشرایطآنزمانجامعهدرچهوضعیتیبودوبهچهقسمتیدرحرکتوپیشرفتبودوچراامامحسین ( ع ) دستبههمچینقیامخونینیزدند . معرفتوشعوریعنیدرکپیامهایعاشوریوقیامامامحسین (ع) شعورومعرفتیعنیبتوانیمازقیاموحرکتامامحسین ( ع ) درآنزمانباذکردلایلقانعگشتهومنطقیوعقلیدفاعکنیم . چراکهدشمناناصراردارندهدفازقیامامامحسین (ع)رامسائلدنیویعنوانکنند . وامامحسین ( ع ) رابهقدرتطلبیمحکومنمایند..درمالکیه  اگر قیام امام حسین (ع) نبود امروز نام و نشانی اسلام وجود نداشت.  همانگونه  که امام حسین (ع) فرمودهدف من اصلاح است جدم ( رسول خدا(ص) ) و امر به معروف و نهی از منکر وبپا داشتن نماز استو از انجا ئیک امر به معروف و نهی از منکر و نمز باعث رستگاری و سعادتمند  شدن انسان  اثبات می گردد که هدف امــام حــســیــن (ع) خیر خواهانه و دلسوزانه بوده و امــام حــســیــن (ع) برای سعادت مند شدن ما و زنده ماندن اسلام عزیز خود و فرزندان و یاران با وفای خود را فدا نمودند . حال که ما هدف قیام مقدس امــام حــســیــن (ع) را فهمیدیم میبایست برای زنده ماندن یاد امــام حــســیــن (ع) و رسانیدن پیام و عبرتهای قیام امــام حــســیــن (ع) تمام تلاش خود را به کار بگیریم و بدین وسیله  محبت و دلسوزی و فداکاری های امــام حــســیــن (ع) و حضرت زینب (س) و فرزندان و یاران باوفایشان را جبران نماییم ودین خود را در برابر انها ادا نماییم.  همانگونه که اگر کسی به ما محبتی می کند ما نیز بایستی محبت او را جبران نماییم و این یک وظیفه و جدانی و انسانی هاست. اما هدف قیام امــام حــســیــن (ع) و پیام ها و عبرتها عاشوری فراتر از این هدفهاست که در اینجا نمی توان همه انها پرداخت وتا همین اندازه کفایت می کند. بحث ما درمورد شعور و شور در هیئت و عزاداری امــام حــســیــن (ع) است.  حال که تا اندازه ای شعور و نثبت به امــام حــســیــن (ع) و قیام ایشان معرفت کسب کردیم. برای پیمودن  راه سعادت به وسیله ی عزاداری امــام حــســیــن (ع)  (هیئت) احساس امنیت می نماییم . حال که امنیت این وسیله تامین شد ه می بایست یک نیروی محرکی وجود داشته باشد تا این وسیله را به حرکت در آمد و این نیروی محرک همان شور است. کسالت و خستگی باعث می شود که این وسیله (هیئت) از حرکت بایستد و با حرکت ان با شغل و کندی مواجه شود و شور درست نقطه مقابل خستگی و کسالت است و باعث تحرک و تدارم و سرعت می گردد.  اما همانگونه که در ابتدا گفته شد شور به عنوان محرک و سرعت دهنده بایستی کنترل شود و شعور بهترین وسیله کنترل شور است که در اینجا معمای آن با مطالبی که تا به حال گفته شده کاملتر است. در اینجا شعور معنای عقلانیست به جوز می گیرد. توضیح اینکه همانگونه که  قریب به اتفاق بزرگان دین گفته اند تردیک ترین راه رسیدن به سعادت دنیوی و اخروی راه و رسم  حضرت سید الشهدا (ع) است. لذا بایستی وسیله پیمودن این راه ( هیئت ) به گونه ای کنترل کنیم تا ما را به سرعت و سلامت به مقصد برساند و این مهم جذب شعور به معنای عقلانیست مسیر نمی شود . یکا یک افراد هیئت عزاداری مصداق را شده این اتومبیل وسیله هستند . اگر راننده اتومبیل عقلانیست شعور نداشته باشد دچار ساخره می شود . یعنی یا از حرکت می ایستد و یا بر اثر سرعت زیاد و انحرافات دچار واژگونی می شود . لذا یکا یک افراد هیئت می بایست شعور همراه شور داشته باشند . تا بتوانند وسیله (هیئت) را در مسیر خود هدایت تا آنها را به مقصد برساند . در پایان این نکته اهمیت ویژه دارد که اولا شخص امــام حــســیــن (ع) بویسیله قیام عاشورا در جهان شور را به معنای ( غوغا ) بوجود آورد تا همگان را از انحراف و خیانت و فساد حکومت یزید آگاه نماید هر کجا غوغا و آشوبی به پا شود انسانها دلیل آنرا جویا می شوند و پاسخ بهپرسشهای به امدن دلیل قیام امــام حــســیــن (ع) هدف ایشان و پیامها و عبرتهای عاشورا را به مردم جهان مخابره می کند و به این ترتیب ابتدا شور و شعور به وجود می آید. در را بته بحث شور و شعور هر چقدر جلوتر برویم می بینیم که شور و شعور به گونه ای با هم آمیخته اند که قابل تفکیک و جدا شدن نیستند. شور و شعور با همدو بال پرنده ای هستند که هر کدام نباشد پرنده قادر به پرواز و تعادل و ادامه  طی مسیر ندارد. لذا شور و شعور هر دو لازمه عزاداری سید الشهدا (ع) است و ضرب زدن و فقدان هر کدام به هیئت ها عزاداری به عنوان وسیله رسیدن به هدف اصلی ضربه های جبران  نا پذی را رد می کند. از طرفی بیشتر اعضای هیئت جوانان پر شور نشین می دهند که خود ظرافیت بسیار عظیمی و مهمی محوب می شود که می بایست با شعور به معنای عقلا نیست از این ظرافیت یعنی شور عظیم بهترین و بیشترین بهره را بردند اینکه با ایراد گرفتنهای بی جا آن را در کوب کرد و انرژی و سرمایه عظیم را هدر داد...

منبع : تیم سایبری تومور